Samenvatting
Uit het oeuvre dat Rusman tot nu toe heeft opgebouwd, rijst het beeld op van een ordenende geest.
Het is feitelijk onjuist om aan die constatering de conclusie te verbinden dat de kunstenaar altijd
rechtlijnig denkt, rationeel te werk gaat, redeneert vanuit vaste denkpatronen, systemen of maatstaven en heldere definities.
Hoewel constructivistische uitgangspunten essentieel zijn, mag niet vergeten worden dat ze de kunstenaar het zicht op het vrije speelveld nooit ontnomen hebben.
Wetmatigheden staan onontkoombare interacties met ongebruikelijke locatiespecifieke omstandigheden niet in de weg.
Keer op keer levert de beeldhouwer het overtuigende bewijs dat een constructivistische aanpak
vindingrijkheid niet hoeft uit te sluiten.
Ook in zijn ongebonden beelden verbindt hij het denken in materie en maatvoering, structuren
en systematiek, ritmiek en ruimte, volumes en vormverhoudingen met het onvermoeibare zoeken van
verrassende invalshoeken die het statische of starre karakter van de beelden subtiel onderuit halen.
De heldere uitstraling en logische vormentaal geven de beschouwer onmiddellijk het gevoel
dat het zó moet en niet anders kan.
Wim van der Beek
