Keunstwurk en Landschapsbeheer Friesland hebben voor twaalf locaties in Noordoost-Friesland twaalf kunstenaars en ontwerpers bijzondere stekjes laten ontwerpen.Een stekje is een bankje om even te rusten,maar ook een plaats voor ontmoetingen.Tussen mensen onderling en tussen mens en landschap. De locaties zijn samen met de bevolking gekozen.Een pingo is een fascinerend landschapselement. Zeker wanneer je, zoals architect Haiko Meijer, graag naar de omgeving kijkt met de tomeloze fantasie van een kind. “Het is net of er iemand een groot gat in de aarde heeft gemaakt.” De vraag waar je uitkomt als je doorgraaft, bracht hem tot zijn materiaalkeuze: oerbomen uit de moerassen van Nieuw-Zeeland.Voor de vorm bleef Meijer dichter bij huis. Zijn stekje lijkt op het gebint van een oude boerderij, weggezakt in de modder. Wie het ziet en ernaartoe durft te lopen, mag erop zitten; de voeten net boven het water. Maar bij het stekje spelen mag natuurlijk ook.Twijzel is van oorsprong een boerendorp en nog altijd telt het veel monumentale boerderijen. In de laatste ijstijd was de omgeving zeer pingorijk. Deze ijsheuvels van bevroren grondwater smolten toen de temperatuur begon te stijgen en vormden pingoruïnes. In de volksmond worden deze ruïnes vaak ‘dobbes’ genoemd. De Bootsma dobbe dankt zijn naam aan de nabij wonende familie. Het eilandje in het midden laat zien tot waar de turfstekers konden komen bij het afgraven van het veen.
Laarzenbankje
